(UTC) خاصیت پارامغناطیس یا پارامغناطیسم (به انگلیسی :
Paramagnetism) خاصیتی است که در آن، ماده پذیرفتاری مغناطیسی مثبت (اما
کوچک) دارد، و در نتیجهٔ الکترونهای جفت نشده (همانند کیلاتهای
گادولینیوم) باعث تشدید میدان مغناطیسی در محیط دور و اطراف میگردند. در
شکلهای زیر، ذرات پارامغناطیس تحت تاثیر یک میدان خارجی، در یک راستای
تقریبی قرار میگیرند (از راست به چپ). نظریه مولکولی مغناطیس تعریف
نظریه مولکولی مغناطیس: مواد پارا مغناطیس و دیا مغناطیس: دیامغناطیس ها :
پارامغناطیس ...
|