دسته بندی | معماری |
بازدید ها | 28 |
فرمت فایل | ppt |
حجم فایل | 5444 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 30 |
فهرست
تعاریف و مفاهیم
توضیحات ابیانه
معماری پایداری در ابیانه
توسعه شهرنشینی روستای ابیانه را تهدید می کند
معماری پایدار: تعاریف و مفاهیم
همانطور که می دانیم بقای پایدار انسان و محیط انسانی وابسته به حفظ تعادل و تداوم جهان زیستی است که این خود پذیرش نقش و مسئولیت اخلاقی سرپرستی انسان بر منابع بوم شناختی و عملکردی آگاهانه و هوشمند را در تنظیم رابطه وی با محیط طبیعی می طلبد.
رویکرد معماری پایدار در پاسخ به این عملکرد آگاهانه و ملاحظات رو به گسترش نسبت به پیامدهای فعالیت های انسانی بر محیط؛ به عنوان نگرشی بازبینی شده به معماری مطرح شده است.
بنابراین مفهوم معماری پایدار- چه به عنوان عملی در راستای خلق فضای انسانی و تنظیم رابطه انسان و محیط فیزیکی و چه به عنوان محصول این فرآیند- همواره با محیط پایدار در آمیخته و در یک چهارچوب کلی می توان آن را به معنی "خلق محیط پایدار انسان ساخت" تعبیر نمود.از این رو قبل از تعریف معماری پایدار به مفهوم محیط پایدار پرداخته می شود .
محیط پایدار
شرط اساسی در نیل به پایداری محیطی برقراری تعادل پویا میان نظامهای مختلف محیط است. این شرط از دیدگاه عملی دستیابی همزمان به پایداری نظام بوم شناختی؛ نظام اجتماعی؛ فرهنگی و نظام اقتصادی را ایجاب می کند و از منظر اخلاقی به برقراری و تداوم رابطه همزیستی میان تمام عناصر و ارگان محیط (انسان و غیر انسان) تفسیر می شود.
الف- از منظر بوم شناختی:
کارکرد سامانه های زیستی اصلی محیط و نیز سلامت آنها در محیط پایدار تداوم و ارتقاء می یابد. این کارکردهای اصلی برای فعالیت های انسانی عبارتند از: تولید اکسیژن و جذب دی اکسید کربن؛ جذب پسماندها و آلودگی ها؛ تنظیم شرایط محیطی (درجه طول و اندازه رطوبت و ...) تولید منابع طبیعی تجدید پذیر: مواد غذایی و مواد خام اولیه محصولات فرآورده های تولیدی؛ تأمین آسایش و سلامت روان شناختی و فیزیکی
ب- از منظر اجتماعی- فرهنگی:
در محیط پایدار؛ همزیستی متعادل میان جامعه انسانی و محیط زیست طبیعی در راستای بهره مندی توأمان اجتماعی و اقتصادی برقرار گردیده است. در چنین محیطی به منظور نیل به پیشینه منفعت جمعی؛ فعالیت ها و مسیرهای توسعه ای دنبال می شود که در آنها از قابلیت های بوم شناختی- فرهنگی مکان توسعه بهره گرفته شده است.
الف- از منظر بوم شناختی:
کارکرد سامانه های زیستی اصلی محیط و نیز سلامت آنها در محیط پایدار تداوم و ارتقاء می یابد. این کارکردهای اصلی برای فعالیت های انسانی عبارتند از: تولید اکسیژن و جذب دی اکسید کربن؛ جذب پسماندها و آلودگی ها؛ تنظیم شرایط محیطی (درجه طول و اندازه رطوبت و ...) تولید منابع طبیعی تجدید پذیر: مواد غذایی و مواد خام اولیه محصولات فرآورده های تولیدی؛ تأمین آسایش و سلامت روان شناختی و فیزیکی
ب- از منظر اجتماعی- فرهنگی:
در محیط پایدار؛ همزیستی متعادل میان جامعه انسانی و محیط زیست طبیعی در راستای بهره مندی توأمان اجتماعی و اقتصادی برقرار گردیده است. در چنین محیطی به منظور نیل به پیشینه منفعت جمعی؛ فعالیت ها و مسیرهای توسعه ای دنبال می شود که در آنها از قابلیت های بوم شناختی- فرهنگی مکان توسعه بهره گرفته شده است.
براین اساس ون درین و کلتروپ محیط پایدار انسان ساخت را این گونه جمع بندی می کنند.
"یک محیط کالبدی پایدار انسانی در طول زمان کمترین مشکلات روان شناختی و فیزیکی را وارد می کند به طور مثال عدم تناسب فضاها با نیازها؛ خواست و یا الگوهای رفتاری کاربران؛ نیاز به تعمیر؛ تعویض و نگهداری پر هزینه؛ عدم تأمین شرایط مطلوب محیطی و ... کمترین میزان منابع زمین؛ آب؛ و خاک و سوخت (انرژی تجدید ناپذیر) را از محیط فراگیر خود طلب می کند و در نتیجه کمترین ضرر را به محیط خود وارد می آورد.
توضیحات ابیانه
ابیانه روستایی از دره سر سبز برزرود با آب و هوای معتدل کوهستانی در 40 کیلومتری شمال باختری نطنز و در 20 کیلومتری باختر جاده نطنز – کاشان قرار دارد. طول جغرافیایی روستا °5136 و عرض جغرافیایی °3335 و ارتفاع آن از سطح دریا 2220 متر است.دره برزرود 350 متر عرض و 35 متر عمق دارد. ابیانه، روستای کمیابی است که هنوز توانسته یکپارچگی و وحدت خود را چه از نظر فرمهای زیبای معماری و چه از نظر فرم لباس، زبان، گویش و آداب و رسوم حفظ کند. این همه بخاطر باروری فکر و آگاهی مردم این خطه از تاریخ خود و پایداری آنان در حفظ یادگارهای نیاکانشان است. ایران صاحب موزه سرخی است که به شکل طبیعی ایجاد شده و توانسته گردشگران کنجکاو زیادی را به خود جذب کند. این مکان دیدنی در امتداد سرسبز و با صفایی قرار دارد که روستای ابیانه نامیده میشود.
ابیانه در زاویه شمال غرب کوه کرکس و منتهیالیه رودخانه برز واقع شده است. فاصله آن تا جاده نطنز کاشان ۲۲ کیلومتر است. خانههای این روستا بر روی دامنه شمالی دره با شیبی تند و سرسبزی که از سنگهای رسوبی سبزرنگ است واقع شدهاند.
خانهها از رنگ سرخ منحصر به این محل و با اسلوب ساختمانی خاص در سطحی محدود به صورت پلکانی و مسلط بر یکدیگر بنا شدهاند. بر بالای ساختمان خانهها، کوه سنگی زیبایی، دیواره شمالی روستا را تشکیل داده است که ساختمان این دیواره سنگی و هماهنگی رنگ آن با ساختمان خانهها برای هر گردشگری جالب توجه است..
موقعیت طبیعی روستا به شکل یک بشقاب گود بیضیشکل است که اطراف آن را رشته کوههای دیواره ماننده احاطه کردهاند. آب و هوای روستا ییلاقی و زمستان آن طولانی است، البته هوا در سراسر سال لطافت خاصی دارد. سرسبزی و طراوت درختان اطراف روستا بخصوص در سالهای فراوانی آب در تمام بهار و تابستان به این روستای تاریخی جلوهیی خاص میبخشد.
روستای ابیانه در سال ۵۴ جزو آثار ملی و تاریخی به ثبت رسیده است. موقعیت خاص جغرافیایی، بافت ساختمان خانهها با رنگ اخرایی، ریزهکاریهای هنرمندانه دروپنجرههای چوبی خانهها، مردمی گشادهرو، لباس محلی زنان و مردان روستا و بناهای متعدد تاریخی دست به دست هم دادهاند تا چشم هر بیننده تازهواردی را شیفته این آثار کنند. قدمت فرهنگ و زبان مردم ابیانه به دوران هخامنشیان و ساسانیان میرسد.